مقایسه پیشرفت تحصیلی و عملکرد رفتاری دانش‌آموزان با آسیب شنوایی در مراکز آموزشی تلفیقی و جداسازی شده استان مازندران

زمینه و هدف: یکپارچه‌سازی دانش‌آموزان با نیازهای ویژه در مدارس آموزش عمومی یکی از موضوعات مهم نظام‌های آموزشی است. هدف پژوهش حاضر مطالعه پیشرفت تحصیلی و عملکرد رفتاری دانش‌آموزان با آسیب شنوایی مراکز با نیازهای ویژه و تلفیقی استان مازندران بود.  روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی- مقایسه‌ای ‌است. جامعه پژوهش شامل تمامی دانش‌آموزان با آسیب‌ شنوایی در مراکز آموزشی تلفیقی و جداسازی­شده استان مازندران بود که در سال تحصیلی 94-1393 مشغول به تحصیل بودند. نمونه مورد مطالعه 78 نفر از دانش‌آموزان با آسیب شنوایی بودند (35 دانش­آموز از مدارس تلفیقی و 33 دانش­آموز از مدارس جداسازی­شده) که به صورت در دسترس انتخاب شده­اند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات چک­لیست رفتار کودک نسخه معلم (آخنباخ، 2001)، آزمون ماتریس پیش‌رونده ریون (کرمی، 1389)، و پرونده تحصیلی دانش‌آموزان بود. اطلاعات جمع‌آوری‌شده با استفاده از آزمون تی گروه‌های مستقل، آزمون من­ویتنی و کالموگروف­اسمیرنف تحلیل شد.  یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد میانگین نمرات تحصیلی دانش‌آموزان مدارس با نیازهای ویژه بالاتر از میانگین نمرات دانش‌آموزان با آسیب شنوایی مدارس تلفیقی بود (001/0P<) اما میزان عملکرد رفتاری هر دو به استثناء مؤلفه مشکلات جسمانی گروه معنادار نبود. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر نتیجه­گیری می­شود که یکپارچه‌سازی دانش‌آموزان با آسیب‌شنوایی در مدارس آموزش عمومی استان مازندران منجر به پیشرفت تحصیلی آنها نشده است و طرح یکپارچه‌سازی آموزشی  نیاز به بازنگری از نظر بسترسازی­های لازم دارد.